بهترین آموزشگاه زبان آلمانی

مقاله 1400/07/25 46651

معرفی زبان آلمانی

‌آموزشگاه زبان‌های خارجه ملل با سابقه درخشان خود در زمینه پرورش زبان‌آموزان همراه با کادر حرفه‌ای و مجرب خود اقدام به برگزاری کلاس‌های ترمیک، خصوص و آنلاین در زمینه آموزش زبان آلمانی نموده است. همچنین جهت ارائه بهتر خدمات آموزشی نیز کلاس‌های تربیت مدرس زبان آلمانی در این موسسه برگزار می‌گردد.

آلمانی (آلمانی استاندارد: Deutsch، تلفظ [dɔʏtʃ]) یک زبان‍ آلمانی غربی است که عمدتاً در اروپای مرکزی صحبت می‌شود. این زبان رایج‌ترین و رسمی‌ترین زبان در آلمان، اتریش، سوئیس، لیختن‌اشتاین و استان ایتالیا تیرول جنوبی است. همچنین یکی از زبان‌های رسمی لوکزامبورگ و بلژیک و یک زبان ملی در نامیبیا است. زبان آلمانی بیشتر شبیه زبان‌های دیگر در شاخه زبان‌های ژرمن غربی است، از جمله آفریقایی، هلندی، انگلیسی، زبان‌های فریزی، آلمانی سفلی، لوکزامبورگی، اسکاتلندی و ییدیش. این زبان همچنین دارای شباهت‌های نزدیک به واژگان با برخی از زبان‌های گروه ژرمن‌های شمالی مانند دانمارکی، نروژی و سوئدی است و پس از انگلیسی دومین زبان رایج است.

آلمانی یکی از مهم‌ترین زبان‌های جهان است. این زبان رایج‌ترین زبان مادری در اتحادیه اروپا است. زبان آلمانی نیز به طور گسترده به عنوان یک زبان خارجی تدریس می‌شود، به ویژه در اروپا، جایی که سومین زبان خارجی (پس از انگلیسی و فرانسوی) و ایالات متحده است.

این زبان در زمینه‌های فلسفه، الهیات، علم و فناوری تأثیرگذار بوده است. همچنین دومین زبان علمی است که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرد و از پرکاربردترین زبان‌هایی است که در وب سایت‌ها استفاده می‌شود. کشورهای آلمانی زبان از نظر انتشار سالانه کتاب‌های جدید در رتبه پنجم قرار دارند و یک دهم از همه کتاب‌ها (از جمله کتاب‌های الکترونیکی) در جهان به زبان آلمانی منتشر می‌شود.

آلمانی یک زبان مورب است، دارای اقسامی برای اسامی، ضمایر و صفت‌ها (اسمی، متصدی، جنسیت، )؛ سه جنس (مرد، زن، خنثی)؛ و دو عدد (مفرد، جمع) می‌باشد. همچنین دارای افعال قوی و ضعیف است. بیشتر واژگان آن از شاخه ژرمن باستان از خانواده زبان‌های هند و اروپایی نشأت می‌گیرد، در حالی که سهم کوچک‌تر تا حدی از زبان‌های لاتین و یونانی گرفته شده است، به همراه کلمات کمتری از زبان فرانسوی و انگلیسی امروزی.

آلمانی یک زبان چندگانه است. سه نوع استاندارد آلمانی، اتریشی و سوئیسی استاندارد آلمانی بالا هستند. همچنین با طیف گسترده‌ای از گویش‌ها، با انواع مختلف در اروپا و سایر نقاط جهان قابل توجه است. برخی از این گونه‌های غیر استاندارد توسط دولت‌های منطق‌ای یا ملی شناخته شده و مورد حمایت قرار گرفته‌اند.

زبان‌های آلمانی در اروپا پس از 1945 و اخراج آلمانی‌ها

آلمانی استاندارد مدرن یک زبان آلمانی غربی در شاخه ژرمنی زبان‌های هند و اروپایی است. زبانهای آلمانی به طور سنتی به سه شاخه تقسیم می‌شوند، ژرمن شمالی، ژرمن شرقی و ژرمن غربی. اولین شاخه در زبان‌های دانمارکی، سوئدی، نروژی، فاروئی و ایسلندی امروزی باقی مانده است که همه آن‌ها از نروژ قدیم تبار هستند.

تاریخ زبان آلمانی

زبان‌های ژرمن شرقی در حال حاضر منقرض شده‌اند و گوتیک تنها زبانی است که در متون مکتوب باقی مانده است. با این حال، زبان‌های ژرمن غربی با تقسیم‌بندی گویشی گسترده‌ای روبرو شده‌اند و اکنون در زبان‌های امروزی مانند انگلیسی، آلمانی، هلندی، ییدیش، آفریقایی و دیگر زبان‌ها نمایان می‌شوند.

در ادامه گویش زبان ژرمن غربی، خطوط Benrath و Uerdingen (به ترتیب از دوسلدورف-بنرات و Krefeld-Uerdingen) به تمایز گویش‌های آلمانی که تحت تأثیر تغییر همخوان آلمانی بالا (جنوب Benrath) قرار گرفته‌اند، از آنها متمایز می‌شود.

گویش‌های مختلف منطقه ای که در جنوب این خطوط صحبت می‌شوند، به عنوان گویش‌های آلمانی بالا گروه بندی می‌شوند، در حالی که گویش‌های شمالی شامل گویش‌های آلمانی سفلی/ساکسونی پایین و فرانسوی پایین است.

به عنوان اعضای خانواده زبان‌های ژرمن غربی، آلمانی سطح بالا، آلمانی سطح پایین و فرانسوی پیشنهاد شده است که از نظر تاریخی به ترتیب به عنوان ایرمیونیک، اینگوائونیک و ایستوائونی متمایز شوند.

این طبقه‌بندی نشان‌دهنده تبار تاریخی آنها از گویش‌هایی است که توسط ایرمینون‌ها (همچنین به عنوان گروه Elbe شناخته می‌شود)، Ingvaeones (یا گروه ژرمانی‌های دریای شمال) و Istvaeones (یا گروه Weser-Rhine) صحبت می‌شود.

زبان آلمانی استاندارد بر اساس ترکیبی از گویش‌های تورینگ-ساکسون و فرانسوی است که گویش‌های آلمانی مرکزی متعلق به گروه گویش آلمانی سطح بالا هستند.

بنابراین آلمانی با سایر زبان‌های مبتنی بر گویش‌های آلمانی بالا مانند لوکزامبورگی (بر اساس گویشهای مرکزی فرانکونی) و ییدیش ارتباط تنگاتنگی دارد. همچنین گویش‌های آلمانی بالا در کشورهای آلمانی زبان جنوبی مانند آلمانی سوئیسی (گویش‌های آلمانی) و گویش‌های مختلف ژرمن‌های در منطقه فرانسوی گراند است، مانند آلزاسی (عمدتاٌ آلمانی اما همچنین گویش‌های مرکزی و فرانسوی سطح بالا) و لورن فرانسوی (فرانکونی مرکزی).

پس از این گویش‌های آلمانی سطح بالا، زبان آلمانی استاندارد با زبان‌های مبتنی بر گویش‌های فرانسوی پایین (به عنوان مثال هلندی و آفریقایی)، گویش‌های آلمانی سفلی یا ساکسونی (در شمال آلمان و جنوب دانمارک صحبت می‌شود) ارتباط نزدیکی ندارد، هیچکدام از آن‌ها تحت صامت آلمانی بالا قرار نگرفتند.

همان‌طور که اشاره شد، نوع اول این گویش‌ها Istvaeonic و دومی Ingvaeonic است، در حالی که گویش‌های آلمانی بالا همه ایرمیونیک هستند. بنابراین تفاوت بین این زبان‌ها و آلمانی استاندارد قابل ملاحظه است. همچنین با زبان آلمانی زبان‌های فریسی - فریزی شمالی (در نوردفریسلند)، ساترلند فریزیان (در ساترلند) و فریزی غربی (در فریسلند) - و همچنین زبان‌های انگلیسی انگلیسی و اسکاتلندی مرتبط هستند. این گویش‌های انگلیسی-فریزی در تغییر صامت آلمانی بالا شرکت نکردند.

تاریخ زبان آلمانی

تاریخ زبان آلمانی با تغییر صامت آلمانی بالا در دوران مهاجرت آغاز می‌شود، گویش‌های آلمانی قدیم را از ساکسون قدیم جدا می‌کند. این تغییر صدا شامل تغییر شدیدی در تلفظ صامت‌های بی صدا (به ترتیب b، d، g و p، t، k) می‌شود. اثرات اولیه تغییر در موارد زیر بود.

توقف‌های بی صدا در موقعیت کلمه اولیه یا مطابق صامت خاص به هم پیوسته می‌شوند.

Voiceless stop following a vowel	Word-initial voiceless stop	Voiced stop
/p/→/ff/	/p/→/pf/	/b/→/p/
/t/→/ss/	/t/→/ts/	/d/→/t/
/k/→/xx/	/k/→/kx/	/g/→/k/

در حالی که شواهدی مکتوب از زبان آلمانی قدیم بالا در چندین کتیبه Elder Futhark از اوایل قرن ششم پس از میلاد (مانند دستگیره Pforzen) وجود دارد، دوره آلمانی قدیم به طور کلی با ابروگان شروع می‌شود، که یک واژه نامه لاتین-آلمانی است و بیش از 3000 واژه آلمانی قدیم بالا را با معادل لاتین آن‌ها ارائه می‌دهد.

پس از ابروگان‌ها، اولین آثار منسجم که به زبان آلمانی قدیم بالا نوشته شده است در قرن نهم ظاهر می‌شوند که عمده آنها Muspilli، Merseburg Charms و Hildebrandslied و دیگر متون مذهبی (Georgslied، Ludwigslied، Evangelienbuch) هستند.

سرودها و دعاهای زبان آلمانی

Muspilli یک شعر مسیحی است که با گویش باواریایی سروده شده و روایتی از روح پس از آخرین قضاوت ارائه می‌دهد و افسون‌های مرسبورگ رونویسی جادوها و افسون‌های سنت بت پرست آلمانی است.

ادبیات زبان آلمانی

با این حال، Hildebrandslied یک شعر حماسی سکولار است که مورد توجه محققان است. داستان پدر و پسر بیگانه‌ای را که ناآگاهانه در جنگ با یکدیگر ملاقات می‌کنند، روایت می‌کند. از نظر زبانی این متن به دلیل استفاده ترکیبی از گویش‌های ساکسون قدیم و آلمانی قدیم بالا در ترکیب آن بسیار جالب است. آثار مکتوب این دوره عمدتاً از گروه‌های آلمانی، باواریایی و تورینگ نشأت می‌گیرد که همگی متعلق به گروه آلمانی (Irminones) هستند، که در قرون دوم تا ششم در جنوب آلمان مرکزی و اتریش در قرن‌های دور مستقر شده بودند.

مهاجرت بزرگ

به طور کلی، متون باقی مانده از OHG طیف گسترده‌ای از تنوع گویشی را با یکنواختی نوشتاری بسیار کمی نشان می‌دهد. سنت مکتوب اولیه OHG عمدتاٌ از طریق صومعه‌ها و اسکریپتوریا به عنوان ترجمه‌های محلی از اصل لاتین زنده ماند. در نتیجه، متون باقی مانده با گویش‌های منطقه‌ای بسیار متفاوت نوشته می‌شوند و تأثیر قابل توجهی از لاتین، به ویژه در واژگان، نشان می‌دهند. در این نقطه صومعه‌ها، جایی که بیشتر آثار مکتوب تولید می‌شد، تحت سلطه لاتین بود و آلمانی فقط گاه‌به‌گاه در نوشتن رسمی و کلیسایی استفاده می‌شد.

زبان آلمانی در دوره OHG یک زبان گفتاری، با طیف گسترده‌ای از گویش‌ها و سنت شفاهی بسیار گسترده‌تر از زبان مکتوب بود. OHG که به تازگی از تغییر همخوان آلمانی بالا بیرون آمده بود، یک زبان نسبتاً جدید و ناپایدار بود که هنوز در حال تغییر و تحولات آوایی، واجی، صرفی و نحوی است. کمبود کار مکتوب، بی ثباتی زبان و بی‌سوادی گسترده آن زمان عدم استانداردسازی تا پایان دوره OHG در 1050 را توجیه می‌کند.