زبان آلمانی با داشتن ساختاری پیچیده و قواعدی دقیق، از زبانهای جذاب و پرکاربرد در جهان است. یکی از قسمتهای مهم در یادگیری زبان آلمانی، ضمایر اشاره هستند. در این مقاله از آموزشگاه زبان آلمانی ملل، به بررسی این ضمایر و کاربردهای آن ها در آلمانی خواهیم پرداخت. پس اگر هم اکنون در حال آموزش زبان آلمانی هستید باید حتماً با این ضمایر آشنا باشید.
این خانه من است و این باغ من است. این گل ها زیبا هستند اما من از این بوته خوشم نمیآید. در همه این جملات، ضمایر اشاره برای اشاره دقیقاً به آنچه در مورد آن صحبت میشود استفاده خواهد شد. بیایید ببینیم چه زمانی و چگونه از انواع ضمایر در آلمانی استفاده کنیم.
der, die, das (her, him, it)
Der ،die و das (تلفظ dehr، dee، dahs) از جمله ضمایر اشاره به زبان آلمانی هستند. آنها در موقعیتهایی استفاده میشوند که شخص یا چیز قبلاً ذکر شده باشد و ما دقیقاً میدانیم به چه چیزی اشاره میکند و بیشتر به عنوان «او» یا «آن» ترجمه میشوند. مثال:
ضمیر اثباتی dieser (تلفظ DEE-zehr) هنگام صحبت در مورد یک اسم مذکر به معنای این یا این یکی است، در حالی که diese برای مونث و جمع و dies برای اسامی خنثی در اسمی استفاده میشود. مثال:
Jener (تلفظ YEH-nehr) به معنای آن یا آن ها است. اما در زبان آلمانی گفتاری، ما اغلب از ضمیر der به جای jener (برای مذکر)، die به جای jene (برای مؤنث) و das به جای jenes (برای خنثی) استفاده میکنیم. مثال:
Derjenige (تلفظ DEHR-jeh-nee-geh) مانند «آن»، «او که» یا «کسی که» ترجمه میشود، در حالی که diejenige برای مونث، dasjenige برای خنثی و diejenigen برای اسامی جمع استفاده میشود. مثال:
Derselbe (تلفظ dehr-SEHL-beh) به معنای همان است و برای اسمهای مذکر استفاده میشود، در حالی که dieselbe برای اسمهای مونث، dasselbe برای اسمهای خنثی و dieselben برای اسمهای جمع استفاده میشود. مثال:
مطالعه بیشتر: ضمایر ملکی در زبان آلمانی
ضمیر شخصی آلمانی es معادل انگلیسی آن است و عملکردهای مشابهی دارد. Es در هر دو حالت اسمی و ضمیر به عنوان «آن» استفاده میشود، اما کارکردهای دیگری نیز دارد. به عنوان مثال، es در مکالمات روزانه مانند هنگام توصیف آب و هوا یا بیان زمان استفاده میشود.
تفاوتهایی بین es آلمانی و انگلیسی آن وجود دارد و به طور خاص یک کاربرد وجود دارد که بسیاری از زبان آموزان را به خود مشغول میکند زیرا به نظر میرسد استفاده از es منطقی نیست. بنابراین بیایید نگاهی دقیق به es بیندازیم.
عبارت "es gibt" (میدهد) معادل آلمانی انگلیسی "There is/There are" است. با این حال، در آلمانی، ما همیشه از صرف مفرد "geben" استفاده میکنیم، حتی اگر به یک اسم جمع اشاره شود. در برخی موارد میتوان گفت «Es ist/sind». هنگام استفاده از "ist/sind"، بین مفرد و جمع تفاوت قائل میشویم.
"Es ist/sind" برای اتفاقات یا موارد خاص استفاده میشود، در حالی که "es gibt" برای بحث در مورد چیزها به طور کلی استفاده میشود. مثال:
مهمانی یک رویداد خاص است که مدت زمان محدودی دارد، اما صحبت از تعداد دانشجویان در یک دانشگاه یک نظر کلی است که هیچ محدودیت زمانی ظاهری ندارد.
همچنین توجه داشته باشید که فعل «sein» با فاعل مطابقت دارد نه با «es»، به همین دلیل است که «Es sind viele Studenten…» در مقابل «Es ist niemand da» است (کسی آنجا نیست). "Es gibt" همچنین هنگام صحبت در مورد وجود (یا عدم) چیزها به طور کلی استفاده میشود. مثال:
"Es" را میتوان به عنوان یک ضمیر غیر شخصی همراه با فعل استفاده کرد تا بیان کند که یک عمل در حال رخ دادن است و یک عامل را مشخص نمیکند. مثال: Es klingelt. (زنگ می زند) زنگ در به صدا در میآید. یا کسی زنگ در را به صدا در می آورد.
گاهی اوقات از "es" در جمله برای پیش بینی چیزی استفاده میشود که در قسمت یا بند بعدی جمله ذکر میشود. معمولاً با یک بند وابسته یا نامتناهی دنبال میشود. مثالها:
خدمات پیشنهادی: آموزش آنلاین زبان آلمانی
سخن پایانی
در این مقاله درباره ضمایر اشاره در زبان آلمانی صحبت کردیم. ضمایر اشاره در زبان آلمانی، بخشی مهم از گرامر زبان آلمانی و زبان آموزی هستند که باید به خوبی فرا گرفته شوند. با استفاده از این ضمایر، میتوانید به راحتی به نحو صحیحی اشاره کنید و از تکرار کلمات بی استفاده جلوگیری کنید. پس با تمرین و تلاش، میتوانید به خوبی از این ضمایر در زبان آلمانی استفاده کنید.