آموزش زبان چینی
آموزش زبان چینی
زبان ماندرین چینی (Mandarin) در سراسر جهان توسط بیش از یک میلیارد نفر صحبت می شود که این موضوع آن را به پراستفاده ترین زبان جهان تبدیل کرده است. به گفته همه زبان شناسان «زبان چینی» با اختلاف از سایر رقبا سخت‌ترین زبان دنیاست که تسلط بر آن برای خود چینی‌ها هم تقریبا محال است.
این زبان یکی از بزرگترین زبان های زنده جهان است که از تاریخ و فرهنگ و پیشینه تاریخی درخشانی برخوردار هستند .یادگیری زبان ماندرین در عین سادگی گرامر و کلمات به دلیل نداشتن الفبا و تعدد کاراکترها چالش برانگیز است.
شما با زبانی روبرو هستید که مهم‌ترین شاخصه زبان یعنی «الفبا» را ندارد! زبان چینی بیش از ۸۰هزارکاراکتر دارد که خود چینی‌ها هم همه آن را نمی‌شناسند و به طور روزانه از هزار کاراکتر آن استفاده می‌کنند. کاراکترهای زبان چینی به چندین نوع هستند طوری که زبان روز این کشور با زبان سنتی آن تفاوت زیادی دارد و حتی تحصیل کرده‌های زبان چینی نمی‌توانند آن را تشخیص دهند.
استخدام افرادی که به زبان چینی تسلط دارند مورد نیاز بسیاری از موسسات و بانک ها یا غول های صنعتی و حتی فروشگاه های زنجیره ای یا خرده فروشی و تورهای گردشگری می باشد. آموزش زبان چینی به شما امکان تعامل سازنده و نیز ارتباطات گسترده ای می دهد.
زبان چینی کاملا نقاشی‌است که تبدیل به خط شده‌است برای همین به زبان «اندیشه نگار» یا «مفهوم‌گرا» نیز شناخته می‌شود. به طور مثال مفهوم « حساب‌کردن» و «شمردن» کاراکتر اولیه‌اش شبیه به زنی است که نشسته و یک سینی جلوی خود دارد و در حال پاک کردن برنج است
کلمات خاصی در مورد مقدار و اندازه در زبان چینی ماندرین وجود دارد که برای توصیف مقدار و اندازه ی اسم ها ادا می شوند. برای مثال اگر در این زبان بخواهید بگویید «شش بادکنک» باید از یک کلمه ی خاص به جای عدد ۶ استفاده کنید که با سیستم شمارش در زبان های دیگر کاملاً متفاوت است. به عبارت دیگر برای هر دسته ای از اشیاء و موجودات کلمات شمارشی جدایی وجود دارد که با هم متفاوت هستند. شاید از خود بپرسید که چرا برای زبان چینی اسم «ماندرین» انتخاب شده است. جالب این که بسیاری از چینی ها نیز علت این نامگذاری را نمی دانند. ماندرین در زبان انگلیسی به معنای «مقام رسمی امپراطوری چین» است. این اسم از واژه ی «mandarim» در زبان پرتغالی گرفته شده که از واژه ی «menteri» در زبان مالایی آمده و این واژه نیز به نوبه ی خود از واژه سانسکریت «mantrin» به معنای «وزیر یا مشاور» گرفته شده است.
روز به روز بر تعداد افراد مشهوری که این زبان را یاد می گیرند افزوده می شود. اخیراً نیز مارک زاکربرگ، موسس و مدیر عامل فیسبوک، در حالی که با تعدادی از دانشجویان دانشگاه پکن به زبان چینی صحبت می کند دیده شده است. همچنین کوین رود، نخست وزیر سابق استرالیا و تیموتی گَیتنر، معاونت سابق وزارت خزانه داری ایالات متحده نیز چینی صحبت می کنند که نفر دوم در دانشگاه پکن تحصیل کرده است. حتی شاهزاده ویلیام نیز اخیراً مصاحبه ای به زبان ماندرین انجام داده و به زبان چینی برای شهروندان این کشور سال خوبی را آرزو می کند.
کاراکترهای زبان ماندرین را می توان از راست به چپ، چپ به راست و حتی از بالا به پایین نیز نوشت.
زبان چینی زبان ادای هجاهای مختلف است و ادای کلمات بسیار محل حساسیت است. هجاهای مشترک چندین معنا دارند که باید دقیق و درست ادا شوند. تقریبا هرهجا چندین معنی می‌دهد. مثلا هجای ma اگر با تلفظ یکنواخت گفته شود به معنی «مادر» است و اگر کشیده تلفظ شود به معنی «اسب» می‌شود که یک تلفظ اشتباه می‌تواند افتضاح به بار بیاورد. برای همین یک سری کلماتی که در طول روز بسیار استفاده می‌شوند از زمان تولد کودک روی آنها کار می‌شود تا دقیق و درست در ذهنش حک شود چون تلفظ غلط بسیار اشتباه به وجود می‌آورد. جالب است بدانید هجاها و کلمات چینی برعکس سایر زبان‌ها اغلب به مصوت ختم می‌شوند.
ینی‌ها یک فرهنگستان فرهنگ و ادب خیلی قدرتمند دارند که هیچ کلمه‌ای بدون اینکه ازاین فرهنگستان رد شود وارد این کشور نمی‌شود. حتی کلمه «تلفن» که همه دنیا به آن تلفن می‌گویند اما در چین اصلا اینطورنیست. به طور مثال به موبایل می‌گویند: «سونگ کی سونگ» که ترجمه تحت لفظی آن «گیرنده برقی جیبی» است. تقریبا هرچیزی در چین معادل دارد حتی اسامی آدم‌ها را ترجمه می‌کنند. به طور مثال اگر کسی به نام «دیوید» به ایران بیاید ما همان «دیوید» صدایش می‌کنیم بعد فارسی یادش می‌دهیم. اما برای چینی‌ها اینطور نیست. اگر کسی بخواهد مدت طولانی کنار چینی‌ها باشد باید اسمش را تبدیل کند و اسم چینی بگذارد وگرنه ناراحت می‌شوند. یا اینکه یک ویژگی را به طرف مقابل نسبت می‌دهند و آن ویژگی را به چینی صدا می‌کنند و خیلی مواظبند تلفظها را طوری انتخاب کنند که معنی بدی ندهد.
مجموعه ای از آثار کلاسیک چینی که زبان آموزان در آموزش زبان چینی می توانند به عنوان منابع ادبیات کلاسیک از آن استفاده کنند عبارتند از:
三国 演义سانگو یانی – داستان عاشقانه مربوط به سه امپراطوری در دوران سلسله هان و حوادث مربوط به آن دوره می باشد.
水浒传Shuǐhǔ Zhuânحاشیه آب- داستان تاریخی دیگری مربوط به اواخر دوره سلطنت سلسله آهِنگ می باشد. البته این سریال در ایران نیز طرفداران بسیاری دارد و به نام جنگجویان کوهستان شناخته می شود.
西游记 (Xi Yuu Jì سفر به غرب-بدون شک محبوب ترین رمان چینی می باشد که مورد استقبال هر دو طیف بزرگسال و کودکان نیز قرار گرفته است. حوادث ان در خصوص دوران احداث جاده ابریشم بوده و دارای چهار شخصیت می باشد. از این کتاب اقتباس های متعددی در تهیه فیلم های سینمایی و انیمیشنی صورت گرفته است.
红远楼 (Hónglóu Mèng- این رمان از نظر تاریخی می تواند در مقایسه با سایر منابع بیشتر قابل استناد باشد. این رمان در مورد یک قبیله چینی در دوران سلطنت چنگ است. این رمان شخصیت های پیچیده تر و واقعی تری داشته و می تواند برا دوستداران زبان چینی منبع مناسبی به منظور آموزش زبان چینی باشد.
برای یادگیری زبان چینی باید حروف زیادی را حفظ کنیم.
این نخستین تصور رایج در بین عامه است. شما می توانید بسیاری از کلمات چینی را فقط با بهره گیری از ۲۰۰ کاراکتر بسازید. به عنوان مثال به کلمه چوب نگاه کنید که در زبان چینی به صورت木( (mùنوشته می شود. حالا به کلمه جنگل نگاه کنید که در زبان چینی به شکل(森林 (sēn lín نوشته می شود. اگر دقت کنید کلمه جنگل مشتمل بر سه حرف است. دو بار حرف 林 و یک بار حرف 森 که می تواند بیانگر جمع درختان یا 木 باشد. می بینید که به همین سادگی می توان این کلمات و عبارات را به خاطر بسپارید. مثلا از همین طریق حرف 木 را می توانید الگوی مناسبی برای یادگیری سایر حروف چینی قرار دهید. شما می توانید برای تایپ کلمات از کیبوردهای مجازی مخصوصی که بدین منظور طراحی شده اند از جمله پنین که یک تایپ کننده صوتی است و شما با گفتن کلمه مذکور نوشته مذکور را روی صفحه ببینید استفاده کنید. مثلا اگر می خواهید کلمه جنگل یا森林 را تایپ کنید فقط کافیست معادل چینی این کلمه را تلفظ کنید تا کلمه مورد نظر نوشته شود.
شما با شرکت در دوره های مختلفی که به منظور آموزش زبان چینی در نظر گرفته شده است یاد می گیرید تا ۱۵۰ کاراکتر اساسی را که برای تشکیل واژگان کلیدی لازم دارید فرا بگیرید. برخی از این کلمات عبارتند از:
木 (mù) – چوب
小 (xiǎo) – کمی
女 (nǚ) – زن
大 (dà) – بزرگ
天 (tiān) – آسمان
لازم است تا کلمات کلیدی را که پایه یادگیری شما در آموزش زبان چینی هستند یاد بگیرید و در مراحل بعد می توانید سایر کاراکترها را به ترتیب یاد بگیرید.
نکاتی که همزمان با آموزش زبان چینی نباید از آنها غافل شوید:
۱-از لحن و آهنگ کلمات چینی غافل شوید که نقش اساسی و پررنگی را در آموزش زبان چینی و نحوه برقراری ارتباط با دیگران ایفا می کنند. نوع ادا و تلفظ اشتباه می تواند معانی را جابجا کند یا متضاد آن را ارائه نماید. مثال:
妈 (mā)
马 (mǎ)
اولی به معنای مادر و دومی به معنای اسب است که تلفظ اشتباه می تواند معانی ناخوشایندی را به ذهن القا نماید.
۲-لیست واژگان چینی را بدون برنامه و هدف حفظ نکنید. بهتر است در حین صحبت کردن بتوانید کلمات جدیدی را پیدا کنید و آنها را به خاطر بسپارید. در غیر این صورت فقط وقت خودتان را تلف کرده اید.
۳- هر روز تمرین کنید. شما می توانید با اختصاص دادن زمان کمی در حدود ۳۰ دقیقه برای هر روز در پایان هفته متوجه خواهید شد که حدود ۳ ساعت و نیم را به آموزش زبان چینی پرداخته اید که اگر در هر روز چند دقیقه به این زمان اضافه کنید در نهایت شاهد نتایج خیره کننده ای خواهید بود.
۴- از تکرار و تمرین استفاده کنید. سعی کنید به منظور بهره گیری بیشتر یکی از مباحث اصلی و بسیار جدی آموزش زبان چینی یعنی تکرار و تمرین را فراموش نکنید. شما از این طریق می توانید به تقویت حافظه خودتان از این نظر کمک کنید.
