زبان ایرلندی

زبان ایرلندی (Gaeilge در ایرلندی استاندارد)، که گاهی به آن گالیک نیز گفته می‌شود، یک زبان گویدلی از شاخه سلتی جزیره‌ای از خانواده زبان‌های سلتی است که بخشی از خانواده زبان‌های هند و اروپایی است. ایرلندی بومی جزیره ایرلند است و تا اواخر قرن 18 زبان اول مردم بود. اگرچه از اوایل قرن نوزدهم، انگلیسی زبان اول اکثر ساکنان جزیره بوده است، اما ایرلندی به عنوان زبان اول در مناطق وسیعی از شهرستان‌های کورک، دونگال، گالوی و کری و همچنین مناطق کوچک‌تری از شهرستان‌های مایو، میث صحبت می‌شود. همچنین توسط گروه بزرگ‌تری از سخنرانان معمولی اما غیرسنتی، عمدتاً در مناطق شهری که اکثریت آن‌ها به زبان دوم صحبت می‌کنند نیز، استفاده می‌شود. کاربران روزانه در جمهوری ایرلند خارج از سیستم آموزشی حدود 73000 نفر (1.5٪) هستند، و تعداد کل افرادی (3 سال و بالاتر) که ادعا کردند می‌توانند ایرلندی صحبت کنند در آوریل 2016، 1761420 نفر بود که 39.8٪ از پاسخ دهندگان را تشکیل می‌دهد.

در بیشتر تاریخ ثبت شده ایرلند، ایرلندی زبان غالب مردم ایرلند بود، که آن را با خود به مناطق دیگری مانند اسکاتلند و جزیره من بردند، جایی که ایرلندی میانه باعث پیدایش گالیک اسکاتلندی و مانکس شد. همچنین برای یک دوره به طور گسترده در سراسر کانادا صحبت می‌شد. زبان ایرلندی به عنوان زبان ملی و اولین زبان رسمی جمهوری ایرلند دارای وضعیت قانون اساسی است و یک زبان اقلیت رسمی در ایرلند شمالی است. همچنین یکی از زبان‌های رسمی اتحادیه اروپا است. سازمان عمومی Foras na Gaeilge مسئول ترویج زبان در سراسر جزیره است. ایرلندی هیچ نهاد نظارتی ندارد، اما فرم استاندارد نوشتاری مدرن توسط یک سرویس پارلمانی و واژگان جدید توسط یک کمیته داوطلبانه با ورودی دانشگاه هدایت می‌شود. مناطق امروزی ایرلند که در آن ایرلندی هنوز به عنوان زبان اول هر روز صحبت می‌شود، مجموعاً به نام گالتاخت شناخته می‌شوند.

منابع آموزش زبان ایرلندی